مصاحبه‌ای متفاوت با آندرانیک تیموریان! آندو حول محور مشکلات فوتبال ایران حرف می‌زند؛ مشکلاتی که از دیدگاه او سبب بروز مصدومیت برای بازیکنان فوتبال ایران هم شده است. آندو به خاطر حضور چند ساله در فوتبال انگلیس به خوبی می‌تواند تفاوت امکانات فوتبال ایران با دیگر کشورها را تشخیص دهد. مصدومیت‌های پی در پی بازیکنان فوتبال ایران بهانه‌ای شد تا پای حرف‌های تیموریان بنشینیم. آندو ۲ مساله مهم را در بروز این مصدومیت‌ها دخیل می‌داند:

۱- زمین‌های مسابقه
۲- نداشتن امکانات خوب ریکاوری

- از وقتی مصدوم شدی مشکلات استقلال در خط میانی زیاد شده. هیچکس جز تو نمی‌تواند آن وسط را به خوبی جمع کند. البته دیگر بازیکنان هم زحمت زیادی برای استقلال کشیدند اما نوع بازی‌ات با همه هافبک‌های دفاعی فوتبال ایران تفاوت زیادی دارد.
همانطور که می‌گویید دیگر هافبک‌ها هم خیلی زحمت کشیدند. اینکه می‌گویید من بهتر از همه هستم را قبول ندارم! استقلال یک باشگاه قدیمی و ریشه‌دار است. اگر من تا پایان فصل هم نرسم این تیم به راه خودش ادامه خواهد داد.

- بعد از تو، جباری هم مصدوم شد؛‌قبول داری رفتن تو و مجتبی ضربه مهلکی به خط میانی وارد کرده؟
شاید این ضربه مقطعی باشد اما طولانی نیست. بازیکنانی مثل زندی، کیانوش، محسن و حتی ساموئل می‌توانند آن وسط را جمع کنند. ما یک مجموعه خوب هستیم. بازیکنان استقلال تفاوت آنچنانی از لحاظ فنی با هم ندارند!

- سوالی که امروز خیلی‌ها را نگران کرده این است که در غیاب شما آینده استقلال چه می‌شود.
با مجتبی درباره مصدومیتش حرف زدم. فکر می‌کنم به امید خدا بدون عمل جراحی برمی‌گردد. یک خبر خوب هم از خودم دارم؛ من ۲۵ اسفند برای استقلال در جام حذفی بازی می‌کنم! تا آن روز ۶ هفته از مصدومیتم را پشت سر گذاشته‌ام و شرایطم عادی شده.

- قبلا گفته بودی قطعه‌ای (پیم) در انگشت پایت جاسازی شده.
بله، یک هفته دیگر آن قطعه را از داخل پایم درمی‌آورند و نرم دویدن را آغاز می‌کنم. تلاشم این است که در فینال جام حذفی بازی کنم. باور کنید اگر محاسباتم درست از آب درآید خیلی رویایی می‌شود.

- اما در بازی‌های حذفی لیگ قهرمانان آسیا نیستی!
خیلی دوست داشتم باشم؛ خیلی! اما قسمت نیست. تیم ملی را هم از دست دادم و این نگران‌کننده است.

- بحث مصدومیت‌های سریالی هافبک‌های تیم ملی چند روزی است داغ شده و همه نگرانند. دلیل این همه مصدومیت چیست؟!
دلایل زیادی دارد. اینکه ما در لیگ ۳ روز یک بار بازی می‌کنیم به خودی خود اشکال ندارد اما وقتی می‌بینیم امکانات ریکاوری فوتبال ایران اصلا با تیم‌های حرفه‌ای قابل قیاس نیست می‌بینیم برگزاری بازی‌ها ۳ روز یک بار اصلا امکانپذیر نیست.

- وضعیت زمین‌های مسابقه هم در این ماجرا تاثیرگذار است؟
صددرصد! شما فکر می‌کنید چرا جباری مصدوم شد؟! خودم در تبریز بازی کردم و می‌دانم در فصل سرما زمین تبریز چگونه می‌شود. البته این اشکالات فقط مختص به تبریز نیست. مگر در دیگر شهرها ما زمین‌های مناسب داریم؟! بروید تحقیق کنید خودتان متوجه می‌شوید. اصلا نیازی به تحقیق هم نیست. فقط یک ورزشگاه آزادی شرایط مناسبی دارد. شنیدم زمین اختصاصی راه‌آهن هم بد نیست اما دیگر کدامیک از زمین‌های فوتبال ایران شرایط مساعدی دارد؟!

- پس دلیل اصلی مصدومیت‌های شما این زمین‌ها است؟
می‌تواند دلیل اصلی همین باشد اما نباید نبود امکانات ریکاوری را هم نادیده گرفت. کلا فوتبال ما فقط نام حرفه‌ای را یدک می‌کشد. باور کنید وین رونی هم با آن قدرت بدنی فوق‌العاده نمی‌تواند در زمین‌های فوتبال ایران دوام بیاورد. همیشه از خودم می‌پرسم پس چه زمان باید این مشکلات حل شود؟!

- این برمی‌گردد به زیرساخت‌های فوتبال ایران. تو سال‌ها در لیگ جزیره بازی کردی و با فضای حرفه‌ای کاملا آشنایی، چرا آنها از ما جلوترند و ما هنوز درجا می‌زنیم؟!
یک مثال برای شما بزنم؛ در تیم بولتون انگلیس شخصی بود که یک دفتر کار داشت و همیشه با نوجوان‌ها و جوان‌ها سر و کله می‌زد. می‌دانید کار این شخص چه بود؟! او در باشگاه مسوول بود که برود حتی در محلات پایین شهر بازیکنانی که مستعد فوتبال هستند را پیدا کند و به باشگاه بیاورد. او برای این کار حقوق می‌گرفت اما کدامیک از باشگاه‌های ایران استعدادیاب دارد؟! تفاوت ما با آنها خیلی زیاد است. آنها در کار خود ریز شدند و مو به مو جلو می‌روند اما اینجا همه چیز خود به خود شکل گرفته و کسی دنبال ساختن از بیخ و بن نیست. من نمی‌گویم تلاش نمی‌کنیم. اتفاقا علاقه داریم و زحمت می کشیم اما ریشه‌ای نیست. ماجرای زمین‌های فوتبال هم همین است. ما فقط فکر امسال هستیم و فکر سال‌های بعد نیستیم. نمی‌دانیم اگر این زمین‌ها را سر و سامان بدهیم فوتبال بهتری خواهیم داشت و تیم ملی هم سود بیشتری می‌برد. شاید در ظاهر زمین و امکانات کوچک به نظر برسد اما خیلی تاثیرگذار است.

- به بحث استعدادیابی اشاره کردی، خودتان را چه کسانی کشف کردند؛‌چطور سر از باشگاه استقلال و تیم جوانان درآوردید؟!
هیچ‌کس! ما را هیچ‌کس کشف نکرد. یک روز بلند شدم رفتم مرغوبکار و تست دادم. در فوتبال ایران اساسا کسی نیست که از سوی باشگاه مامور استعدادیابی باشد و این خیلی تاسفبار است. معمولا فوتبالیست‌ها از قشر ضعیف جامعه هستند و باید در بیغوله‌های پایین شهر دنبال بازیکن تاپ گشت.

- تصور کن الان سال ۱۴۰۰ است. قطعا نسل شما (آندو، جباری، خسرو و …) از فوتبال رفته، چه کسانی جای شما را می‌گیرند؟!
برای خودم هم سوال است اما فکر می‌کنم اگر هر باشگاه استعدادیاب داشته باشد مشکل تا آن موقع حل می‌شود. مطمئنم در عرض ۵ سال بازیکنانی وارد فوتبال می‌شوند که هیچ‌کس انتظار دیدنشان را ندارد. به خدا خیلی از همبازی‌های سابقم بودند که به خاطر اینکه کسی آنها را شناسایی نکرد از فوتبال رفتند. سرنوشت خیلی‌ها بد رقم خورده که بسیار تاسفبار است. اگر واقعا جایگاه استعدادیاب در باشگاه‌ها تعریف شود این مشکل از بین خواهد رفت.

- همه تیم‌های لیگ برتر انگلیس چنین بازیکن‌یاب‌هایی دارند یا فقط مختص لیگ برتر است؟!
حتی در دسته‌های ششم و هفتم فوتبال انگلیس هم استعدادیاب وجود دارد و این پست تعریف شده است.

- در لابلای حرف‌هایت به نبود امکانات برای ریکاوری اشاره کردی. خود بازیکنان در انجام به موقع ریکاوری چقدر نقش دارند؟
ببینید وقتی شما یک خودروی بنز می‌خرید یا یک خودروی BMW دارید باید خوب از آن مراقبت کنید. در فوتبال ایران باشگاه‌ها چندان پیگیر وضعیت بیرونی بازیکنان نیستند. البته در همین باشگاه استقلال با بازیکنان تماس‌هایی گرفته می‌شود اما این خیلی مهم است کسی که خودروی گرانقیمت دارد آن را کجا پارک کند یا از چه سوختی برایش استفاده کند. حرف من این است که باشگاه هم باید کار بازیکن را به دقت پیگیری کند و البته همانطور که می‌گویند خود بازیکن هم بسیار تاثیرگذار است. بازیکنان ما نباید تا دیروقت بیدار باشند. بازیکنان باید خارج از برنامه باشگاه تمرین کنند؛‌حتی روزی ۲ جلسه تمرین.

- در لیگ جزیره کاملا در اختیار باشگاه بودید؟
بله، حتی اگر باشگاه می‌گفت باید ساعت ۸ صبح اینجا باشید و با هم صبحانه بخوریم موظف بودیم برویم اما در فوتبال ایران باشگاه‌ها چندان به این مسائل اهمیت نمی‌دهند. بخشی از آن هم به نبود امکانات برمی‌گردد. ما اساسا باشگاهی نداریم که بخواهیم از این برنامه‌ها بگذاریم.

- اینجا است که داشتن یک کمپ اختصاصی، جایگاه واقعی خود را نشان می‌دهد.
دقیقا!

- برنامه غذایی شما در این فصل چگونه بوده؟!
تغذیه خیلی مهم است به‌خصوص پس از ریکاوری. گاهی وقت‌ها باشگاه‌ها امکانات ندارند که تغذیه مناسبی برای بازیکنان فراهم کنند اما باید به این مساله توجه بیشتری شود. زمانی که من در انگلیس بودم باشگاه خودش یک بوفه مجهز داشت که بازیکنان گاهی وقت‌ها با پول خودشان غذاهای مقوی می‌خریدند و پس از ریکاوری مصرف می‌کردند. من امیدوارم یک روز باشگاه استقلال هم صاحب چنین امکاناتی شود.

- در این مدت که به فوتبال ایران برگشتی از لحاظ بدنی چقدر افت کردی؟
واقعیت را نمی‌توانم کتمان کنم، شرایط تمرینی در آنجا فرق می‌کرد. من همیشه سعی کرده‌ام با تمرین‌های اضافه کمبودها را جبران کنم اما فضای باشگاه خیلی در رشد بازیکنان تاثیر می‌گذارد. قطعا نسبت به آن موقع افت کرده‌ام اما چاره‌ای هم نیست چون امکانات فرق می‌کند. شما نگاه کنید ما در چه زمین‌هایی بازی می‌کنیم یا امکانات رختکن و ساختمان اداری باشگاهمان چطور است. قطعا خروجی کار فرق می‌کند. البته نمی‌توانم عملکرد مربیان بدنساز را زیر سوال ببرم. آنها هم دارند با این امکانات خوب کار می‌کنند.

نظرات شما عزیزان:

اشک ها و لبخند ها

ساعت17:01---19 بهمن 1390

10 نفره،تو 10 دقیقه


یکم بیشتر در مورد داربی اخیر بزار دوست گرامیپاسخ:حدودا من بعد از دبی با 20 پرسپولسی شایدم بیشتر کل کل کردم جالبه همشون فقط وفقط همینو میگفتند آخه...

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: